Blog 3: Cairns, Great Ocean Road and Goodbye

Hallo lieve mensen,

Vanuit Thailand mijn laatste blog over de vakantie van mijn ouders. Het is alweer 9 maanden geleden (!!!) dat ze in Australië waren, dus diepe schaamte dat het zo lang heeft geduurd het allemaal op te schrijven…
Een tot nu toe heel druk 2016 heeft ervoor gezorgd dat ik 1) heel veel heb gedaan hier in Australië en 2) weinig tijd heb gehad voor zaken die met Nederland te maken. Nu lekker op vakantie en dus tijd om blogs te schrijven bijvoorbeeld. Wees gerust: ik heb vandaag al gezwommen, gesnorkeld, in de zon geslapen en zit nu in de schaduw van ons luxe resort uit een kokosnoot te drinken terwijl ik dit type. Ben helemaal relaxed.

Terug naar januari 2016…

Mijn moeder wilde heel graag het Great Barrier Reef zien in Australië en er is geen betere manier dan dat vanuit Cairns te doen. Cairns ligt in de staat Queensland, heeft een tropisch klimaat, is een toeristenstadje en ligt zo’n 2500 km noordelijk van Sydney.

De eerste dag hebben we wat rondgewandeld door Cairns, ik ben er al eens een paar dagen met Noor geweest dus kon mijn ouders de weg wijzen. Niet dat er veel te doen is, het is erg klein met vooral appartementen en hotels. Een leuke bezienswaardigheid zijn de duizenden vleermuizen die overdag in de boom hangen en ‘s avonds over Cairns vliegen. Het is de spectacled flying fox ook wel spectacled fruit bat en is een zogenaamde mega vleermuis. De enige andere bezienswaardigheid is de lagune. Omdat je in Queensland het grootste deel van het jaar de zee niet in kan (vanwege de dodelijke Box Jellifish, een type kwal) zijn er langs de oostkust lagunes gebouwd waar je in kan pootje baden.

Ik heb op internet best een tijdje gezocht naar een goede Great Barrier Reef trip en uiteindelijk bij eentje uitgekomen met een goede prijs-kwaliteit verhouding. Voor $100 pp. maak je een dagtocht langs twee riffen inclusief lunch, fruit en drankjes en zelfs wijn op de terugweg. Je bent in een uurtje of 2-3 met de boot in het koraal rif. Het Great Barrier Reef is helaas vooral bekend omdat het het grootste koraal rif van de wereld is, niet omdat het persé het mooiste of indrukwekkendste is. Klimaatverandering, vervuiling, visserij, crown-of-thorns starfish (type zeester) en toeristen die hun handen (en voeten) niet van het rif afhouden zorgen ervoor dat het niet meer echt is wat het waarschijnlijk ooit geweest was. Desalniettemin blijft snorkelen en ronddrijven in de oceaan een leuke bezigheid.

Eén van de andere dagen zijn we naar het regenwoud geweest. Vroeg in de ochtend opgehaald met een busje en via Port Douglas (bekend vakantieoord voor de Australische rich & famous en de plek waar Steve Irwin is gestorven) en het kerkje St. Mary by the Sea, een van de beroemdste trouwplekken van Australië, rijden we langs de kust, de suikerrietvelden en palmplantages naar Daintree. Het is een van de oudste ecosystemen in de wereld en er komen dieren voor die nergens anders meer bestaan. We hebben een wandeling gemaakt door het regenwoud. Dit gebeurd over houten vlonders om de bodem en planten zoveel mogelijk te beschermen. De indrukwekkende vegetatie bestaat uit bomen met lianen, verschillende soorten varens en palmen en dieren zoals de Red belly black snake en boyds rainforrest dragon. We varen een uur op de Daintree River en zijn mangroves op zoek naar krokodillen en uiteindelijk vinden we een baby krokodil. Op de terugweg stoppen bij dezelfde ijswinkel als mijn vorige keer met Noor en ik bestel dezelfde bolletjes ijs: kokosnoot, passiefruit, waddleseed en black sapote. Daarna nog even naar Mossman Gorge, een kloof met heel helder en schoon water en een wiebelbrug en dan weer terug naar Cairns.

Na onze Cairns avonturen was het tijd om terug te vliegen naar Melbourne en ons klaar te maken voor de laatste excursie voor mijn ouders: Great Ocean Road (GOR). Een van de mooiste autoroutes van de wereld en een bekende toeristen attractie. De weg is aangelegd door soldaten die van de Eerste Wereldoorlog (1914-1918) terugkwamen en werd gewijd aan de slachtoffers van de oorlog en is het grootste oorlogsmonument voor slachtoffers uit WOI.
We hebben de auto van Joshua’s moeder te leen voor een paar dagen en dus vrij om te gaan en staan waar we willen. We rijden eerst via Geelong naar Torquay en daarna via de “echte” GOR langs stranden, rotsformaties en zee: Bells Beach (internationaal beroemd vanwege het surfen), Anglesea, Split Point Lighthouse bij Aireys Inlet, de Great Ocean Road Memorial Arch richting Lorne en eindpunt is Apollo Bay.
Rond Kerstmis zijn er hevige bosbranden geweest in het gebied en dat is duidelijk te zien. Meer dan 110 huizen zijn verwoest en hun resten zijn duidelijk kenbaar in de heuvels, zwartgeblakerde bomen, sommige stukken is zelfs helemaal niets meer. Terwijl de weg onbeschadigd is kun je duidelijk zien dat het vuur over de weg is geslagen en pas direct aan zee is gestopt. Na meer dan 2 weken smeult het hout nog steeds en is de brandlucht onmiskenbaar.

Na een overnachting in Apollo Bay rijden we via Maits Rest richting Cape Otway om koala's te spotten. In het begin zien we niets, dan uiteindelijk een hoog in een boom, en dan de ene na de andere. Als we er zo'n 15 hebben gezien, en van allemaal een foto hebben gemaakt, draaien we om en vervolgen we de GOR. De weg leidt eerst gedeeltelijk landinwaarts, maar daarna zien we de oceaan weer geregeld en we rijden via Glenaire, Johanna en Princetown naar het uitzichtspunt op de Twelve Apostles. De Twaalf Apostelen zijn het boegbeeld van de GOR. Inmiddels zijn het er nog maar 9 want na verloop van tijd verdwijnt de ene na de andere door invloed van het klimaat en de zee. Daarna stoppen wij bij Loch Ard Gorge. Het schip van die naam is in 1878 vergaan voor de kust, met 2 overlevenden van de 52 passagiers en bemanningsleden. Het is een van de vele schepen. Dit deel heet Shipwreck Coast: tot rond 1900 vergingen hier veel schepen, lokale en vissersboten en een aantal grotere schepen. Verder zien we nog de ingestorte London Bridge, The Grotto en de Bay of Martyrs. Daarna is het tijd voor onze volgende overnachting in Warrnambool.

Op de laatste dag van onze trip rijden we naar Port Fairy, een oud dorp met mooie gerenoveerde gebouwen en leuke winkeltjes. Daarna rijden we naar Tower Hill, een inactieve vulkaan met veel wilde dieren zoals emoes die je lunch proberen af te pakken, megpies die je toezingen, koalas boven je picknicktafel en verschillende andere vogels.
Op de laatste dag van hun verblijf nemen pap en mam de hele familie van Joshua uiteten naar de locale kroeg: de Diamond Creek Taverne. En dan zit het erop… 6 weken met mijn ouders is voorbij. Dikke tranen op het vliegveld en tot de volgende keer!
Inmiddels weet ik dat “volgende keer” waarschijnlijk in Juni 2017 in China zal zijn met de hele familie. Dat betekend dat ik nog maar 9 maanden hoef te wachten!!

Tot de volgende blog!

Xxx

Ps: Foto’s komen later.
Pps: Deze 3 blogs zijn voornamelijk mogelijk gemaakt door het reisdagboek van mijn lieve papa!