Crack a Fruity!

Hallo lieve mensen,

Ik leef nog!! Sorry, het heeft even geduurd voordat ik me ertoe kon zetten weer eens wat te bloggen (het is zoooo lang geleden en zoooo veel te vertellen, en zoooo makkelijk het voor me uit te schuiven waardoor er alleen nog maar meer te vertellen is….etc. etc.)

Deze blog is eigenlijk alleen ff een samenvatting van mijn Nederlands/Duitse vakantie. Het hele PhD verhaal volgt later (geen zorgen, gaat allemaal lekker hier hoor).

Na een heeeeeeeele lange vlucht landde we eindelijk in NL! Zo fijn op Schiphol te zijn en Schiphol vond het ook fijn, want ze wilde ons niet laten gaan… het hele treinverkeer lag plat dus het was een hele reis om uiteindelijk via sneeuw in Breda, regen in Den Bosch dan toch droog in Roermond aan te komen.

Na mijn lieve mammie flink geknuffeld te hebben was het tijd om het nieuwe huis te gaan bezichtigen. Mijn ouders zijn verhuisd in de tijd dat ik weg was en ik was wel benieuwd naar het nieuwe stulpje. Mooi, groot, nieuw en lekker warm hahaha. Joshua en ik hadden nog al een klimaat omslag en een jetlag dus een goed geïsoleerd huis kwam goed van pas.

De eerste echte dag in NL was meteen Joshua’s 26e verjaardag. Taart, vlaai, huis versierd, kadootjes, en eindelijk weer eens frietjes. Eén en al gezelligheid! De tweede dag was verjaardag van Rik en mijn vader dus deden we de taart, vlaai, en kadootjes nog eens dunnetjes over (inclusief deze keer naar de wok: een onbekend en grappig nieuw fenomeen voor Joshua). Kortom, ook super!
Daarna stonden shoppen in het outlet (ja je begint het te missen als je er 20.000 km vandaan woont) op het lijstje, eindelijk naar de kapper (moet ik ook nog een oplossing voor vinden, kan moeilijk 4 jaar niet naar de kapper…), bij mijn oom & tante op bezoek, Suusje op bezoek, Sanne op bezoek, Sissi & Ilona op bezoek, op stap in Remunj, lunchen met Linda, petekindje van Rik ontmoeten…. En toen waren we pas bij dag 5 van onze reis haha. Je begrijpt het al… Ik kwam er al vrij snel achter dat mijn vakantie te kort was en mijn planning te vol.

Lang kon ik er niet over nadenken. We moesten de trein halen naar München! Dat was voor beide een prioriteit. Je kunt niet naar Europa op vakantie gaan en niet naar München. Het was (zoals altijd) fantastisch! Via Keulen en door de sneeuw kwamen we na een lange rit aan bij Julia; een TUM vriendinnetje die zo lief was haar appartementje aan ons af te staan voor een paar dagen.
Natuurlijk lekker door de sneeuw gebanjerd, veel bier gedronken (toch echt nergens zo lekker als hier) bijgekletst met iedereen, heel veel gegeten, naar de uni, naar de Augustiner Keller, de Alte Peter op, Odeonsplatz, Marienplatz, wandelen door de Englisher Garten, de (lege) Theresien Wies’n bezoeken, en zelfs naar Joshua’s zijn oude studentenhonk. Al met al een hoop plezier gehad!
Op de terugweg nog even naar Stuttgart geweest waar Joshua een afspraak had met een professor over Robotics (het gebruik van robots in architectuur) en toen terug naar Roermond, waar Vastelaovend/ Carnaval op het punt stond los te barsten! ALAAF!

Ik was het afgelopen jaar bang dat ik het niet meer kon: 5 dagen achter elkaar, van ‘s ochtends tot… de volgende ochtend, alleen maar dansen, feesten, hossen en bier drinken, maar gelukkig had ik me voor niets zorgen gemaakt. Het ging allemaal top! Zoals altijd flink gefeest met de familie en vrienden, veel oude bekenden (en oude gezichten..) gezien, en lekker slap geouwehoerd. Ook wel een beetje verdrietig natuurlijk want Vastelaovend in Remunj zit er de komende jaren helaas niet meer in.

En na carnaval kwam het bijkomen, het uitrusten en de verkoudheid hahaha. En het werd tijd die 20 dozen uit te gaan zoeken die nog op zolder stonden… Aan de ene kant leuk, want je spaart zoveel op in je leven, komt oude foto’s tegen, een hoop herinneringen. Maar aan de andere kant helemaal niet leuk, want heel veel moest weg, en heel veel kon niet mee naar Australië. Uiteindelijk kan ik gelukkig een heleboel mensen blij maken met mijn oude elektronica, kleren, meubels etc. En heb ik mijn leven in Nederland verpakt in 6 dozen.

Lang kon ik er niet bij stilstaan… We moesten richting het Noorden. Via Delft naar Noor in Utrecht. Lekker de hele avond rondhangen in haar appartementje, samen koken, wijn drinken, bijkletsen en een bordspel spelen. De volgende dag nog een dagje Utrecht in, waar ook Andre en Janine zich bij ons voegde en vervolgens met zijn allen de kroeg in! Het was super gezellig al mijn Wageningen vriendjes en vriendinnetjes bij elkaar te hebben voor een middag.

Ennnnn toen zat het er weer op. Tranen met tuiten gehuild natuurlijk, deze keer ga ik weg voor heel lang. En dus met heel veel overgewicht (kofferbagage gelukkig, niet “lichaamsbagage” haha) op weg naar het vliegveld en afscheid nemen. Ik mocht mijn eigen uitreis-stempel zetten van de douane meneer en toen waren we weer op weg naar mijn andere thuis.

De volgende keer meer!
xxx

ps: Fijne Koningsdag! Hier zit het Nederlandse feestweekend er alweer op.